Με οδηγό την παράδοση

Ο ελληνικός λαός, με πανάρχαια Ιστορία και παράδοση, έχει συνδέσει τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής του (Γέννηση, Θάνατο, Έρωτα, Γάμο, κ.λ.π.) με αυτή.

Είναι ένας θησαυρός που διασώζεται από τους ίδιους τους κατοίκους της χώρας. Μια παράδοση που εκφράζεται μέσα από την λαϊκή τέχνη, τα πανηγύρια, τα δημοτικά τραγούδια, τους χορούς, την φορεσιά, τα ήθη και τα έθιμα (τους). Σήμερα θα ασχοληθούμε με την Φορεσιά

Η ελληνική παραδοσιακή φορεσιά χαρακτηρίζει και διακρίνει τους ανθρώπους κάθε περιοχής.

Έχει φτιαχτεί για να εντυπωσιάζει και όχι να αναδεικνύει το κορμί.

Τα πλούσια υλικά, η ποικιλία στο κέντημα, στο στόλισμα και το ράψιμο, δημιουργούν την προσωπική σφραγίδα κάθε περιοχής.

Οι φορεσιές χωρίζονται σε πολλές κατηγορίες.

Ανάλογα με την μορφολογία του εδάφους

Σε ορεινή, πεδινή, νησιώτικη

Ανάλογα με την κοινωνική περίσταση

Σε νυφική, γιορτινή, καθημερινή

Ανάλογα με την ηλικία

Σε κόρης, νύφης, παντρεμένης, ηλικιωμένης και χήρας

Ανάλογα με τα εξωτερικά κομμάτια της φορεσιάς

Σε καβάδι, σεγκούνι, φουστάνι, σαγιάς, καπλαμάς για τις γυναικείες.

Φουστανέλα, μπουραζάνα, και βράκα για τις αντρικές.

Σε αστικές, με ευρωπαϊκά υλικά και ραφή

Σε χωρικές, με εγχώρια χειροποίητα υλικά

Τα περισσότερα από τα κομμάτια της φορεσιάς είναι ραμμένα, στολισμένα και κεντημένα από τις γυναίκες [γιαγιά, μητέρα, θυγατέρα]

Τα μεγάλα εξωτερικά κομμάτια τα έραβαν και τα κεντούσαν άντρες, οι Τερζήδες (τερζής ή τερζίς)

Ένας τέτοιος τερζής είναι και ο Νίκος Πλακίδας που ράβει και κεντάει με μεράκι, φορεσιές από όλη την Ελλάδα.